Μια γυναίκα που πέθανε για οκτώ λεπτά ισχυρίζεται ότι ο θάνατος είναι μια ψευδαίσθηση, αφού μοιράστηκε την εμπειρία της.
Η 33χρονη Brianna Lafferty ζει με μια νευρολογική διαταραχή που περιορίζει τη διάρκεια της ζωής της, την μυοκλονική δυστονία. Σε κάποιο σημείο, το σώμα της «παράτησε» και κηρύχθηκε κλινικά νεκρή.
Είπε ότι άκουσε μια φωνή που την ρώτησε αν ήταν έτοιμη πριν βυθιστεί σε απόλυτο σκοτάδι, πριν η ψυχή της «αιωρηθεί» πάνω από το σώμα της και περάσει σε ένα μέρος όπου ο χρόνος δεν υπήρχε.
Η Brianna, από το Κολοράντο των ΗΠΑ, εξήγησε: «Ξαφνικά αποχωρίστηκα από το φυσικό μου σώμα. Δεν έβλεπα ούτε θυμόμουν τον ανθρώπινο εαυτό μου. Ήμουν εντελώς ακίνητη, αλλά ένιωθα απόλυτα ζωντανή, συνειδητή και πιο πολύ ο εαυτός μου από ποτέ.
Δεν ένιωθα πόνο, μόνο μια βαθιά αίσθηση γαλήνης και διαύγειας. Αυτή η αποσύνδεση από τη φυσική μου μορφή με έκανε να συνειδητοποιήσω πόσο προσωρινή και εύθραυστη είναι η ανθρώπινη εμπειρία. Υπάρχει μια παρουσία, ή μια νοημοσύνη, ανώτερη από εμάς, που μας καθοδηγεί και μας προστατεύει με άνευ όρων αγάπη.
Όλα συμβαίνουν ταυτόχρονα εκεί, σαν να μην υπάρχει χρόνος, αλλά υπάρχει απόλυτη τάξη. Έζησα την αρχή των πάντων και έμαθα ότι το σύμπαν μας αποτελείται από μια σειρά αριθμών.
Συνάντησα άλλα όντα που δεν είμαι σίγουρη αν ήταν ανθρώπινα, αλλά μου φάνηκαν οικεία. Αυτό άλλαξε την πορεία της ζωής μου – αυτό που φοβόμουν δεν είχε πλέον εξουσία πάνω μου και αυτό που κυνηγούσα δεν μου φαινόταν πια σημαντικό. Επέστρεψα με ένα αίσθημα αποστολής και βαθιά ευλάβεια τόσο για τη ζωή όσο και για το θάνατο».
Η εμπειρία είχε βαθιά επίδραση στη Brianna, η οποία τώρα πιστεύει ότι «η συνείδηση παραμένει ζωντανή» μετά το θάνατο, με «την ίδια μας την ύπαρξη να μεταμορφώνεται».
Συνέχισε: «Οι σκέψεις μου εκδηλώθηκαν αμέσως στη μετά θάνατον ζωή. Παρατήρησα ότι οι σκέψεις μας δημιουργούν μια πραγματικότητα εκεί – απλά χρειάζεται χρόνος – κάτι που είναι ευλογία.
«Είμαστε σε θέση να μετατρέψουμε την αρνητικότητά μας σε θετικότητα, μετατρέποντάς την σε πραγματικότητα. Νιώθω δυνατή και εμπιστεύομαι τα γεγονότα της ζωής, ειδικά τα δύσκολα.
Κοιτάζοντας πίσω, όλα είναι τόσο ξεκάθαρα ως προς το γιατί υπέφερα από ασθένεια και άλλες δύσκολες δοκιμασίες. Γνωρίζω ότι όλα συμβαίνουν για κάποιο λόγο, καθώς ακολουθώ τη ροή και δεν θυμώνω ή αναστατώνομαι όταν συμβαίνουν άσχημα πράγματα».
Εκτός από την ψυχολογική αφύπνιση, η Brianna έχει να αντιμετωπίσει και τις σωματικές πραγματικότητες της ανάρρωσης από την εμπειρία, παραδεχόμενη ότι έπρεπε να μάθει ξανά να περπατά και να μιλά.
Πρόσθεσε: «Έχω επίσης μόνιμες παρενέργειες και βλάβη στην υπόφυση, για την οποία υποβλήθηκα σε πειραματική εγχείρηση στον εγκέφαλο, η οποία μέχρι στιγμής έχει στεφθεί με επιτυχία. Φοβάμαι λίγο να ξαναζήσω μια εμπειρία κοντά στο θάνατο, μόνο και μόνο επειδή η ανάρρωση είναι δύσκολη».
